19 maja – Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby HCV i HBV Drukuj

Celem tegorocznego III Światowego Dnia WZW jest edukowanie społeczeństwa i poszerzanie wiedzy na temat WZW typu B i C - chorób, które każdego roku dotykają średnio jedną na dwanaście osób i prowadzą do śmierci około miliona ludzi na całym świecie.

Obchody mają uświadomić społeczeństwu, jak poważnym i powszechnym problemem zdrowotnym jest wirusowe zapalenie wątroby i zwrócić uwagę na konieczność niezwłocznego podjęcia działań, które ograniczą znacznie zachorowalność na wirusowe zapalenia wątroby typu B i C.

Światowy Dzień Wirusowego Zapalenia Wątroby został zainicjowany w 2008 roku jako odpowiedź na brak wiedzy o tej zakaźnej chorobie, a także brak wyraźnych działań zmierzających do jej zwalczania, które są podejmowane w przypadku innych chorób zakaźnych. Dzieje się tak mimo tego, że WZW typu B i C jest tak samo powszechną chorobą i dotyka ludzi na taką samą skalę jak np. HIV/AIDS, gruźlica czy malaria. Około milion Polaków nie wie, że jest zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C lub B. Zakażenie może nie dawać niepokojących objawów, zwykle wykrywane jest przypadkowo. Jedynym sposobem na wykluczenie zakażenia jest przeprowadzenie badania krwi na obecność przeciwciał anty - HCV oraz HbsAg. Wcześnie wykryte zakażenie, pozwala zastosować terapię przeciwwirusową i zwiększa szanse na wyleczenie oraz uniknięcie groźnych dla życia chorób. Profilaktyka wygląda podobnie jak w przypadku wirusa HIV, tyle że WZW jest znacznie bardziej zakaźne - trzeba unikać kontaktu z krwią i przypadkowych kontaktów seksualnych bez zabezpieczenia, a także przestrzegać zasad higieny.

Światowy Dzień WZW pozwala co roku podkreślić znaczenie badań anty-HCV oraz HbsAg, które każdy powinien wykonywać dla bezpieczeństwa zdrowia swojego i bliskich.

Osoby z grup podwyższonego ryzyka zakażenia:
- osoby, u których przetaczano krew bądź preparaty krwiopochodne przed lipcem 1992 roku;
- osoby wielokrotnie hospitalizowane;
- pacjenci, u których wykonywane były zabiegi chirurgiczne, dializy, badania endoskopowe;
- pracownicy służby zdrowia, straży pożarnej, policji, którzy zranili się i mogli mieć kontakt z krwią zakażoną HCV lub HBV;
- osoby przyjmujące narkotyki drogą dożylną;
- osoby korzystające z usług salonów tatuażu, piercingu.

 

Źródło: www.rynekzdrowia.pl

 

 

A.B.